Ժամանակն է, որ Իսրայելն անի այն, ինչ անհրաժեշտ է. ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունն ու դեսպանություն բացի Երևանում: Այս մասին ասել է Իսրայելի նախկին նախագահ Շիմոն Պերեսի խորհրդական և նախկին դիվանագետ Նադավ Թամիրը՝ «ynetnews» օրաթերթում հրապարակված հոդվածում:
Խորհրդականը հավելել է, որ Իսրայելն ու Հայաստանը շատ ընդահանրություններ ունեն. երկուսն էլ ոչ մուսուլմանական քաղաքակրթություններ են մուսուլմանական մեծամասնությամբ միջավայրերում, երկուսն էլ պատմական ողբերգություններ են վերապրել: Ուստի Իսրայելի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը կնշանակի «ընդունել այն ժողովրդի տառապանքը, ում հետ շատ հարազատ է»:
Թամիրի խոսքով՝ Իսրայելի տատանվելու հիմքում ընկած քաղաքական հաշվարկը վաղուց արմատավորված է ոչ միայն Ադրբեջանի, այլ Թուրքիայի հետ նրա ռազմավարական հարաբերություններում: Ցեղասպանության ճանաչումը ժամանակին կարող էր վտանգել Թուրքիայի՝ որպես ՆԱՏՕ-ի դաշնակցի և տարածաշրջանային կարևոր խաղացողի հետ հարաբերությունները: Սակայն այժմ փոխվել է Թուրքիայի դիրքորոշումն Իսրայելի հանդեպ՝ մասնավորապես Էրդողանի պաշտոնավարման ընթացքում: Վերջին տարիներին Էրդողանի մեկնաբանություններն՝ այդ թվում Բենիամին Նեթանյահուին Հիտլերի հետ համեմատելը և ՀԱՄԱՍ-ին աջակցելը հանգեցրել են երկկողմ հարաբերությունների լուրջ լարվածության: Հետևաբար քիչ պատճառ է մնացել, որ Իսրայելը վախենա թուրքական վրեժխնդրությունից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման համար: Իսկ նման քայլի դիմելը խիստ ուղերձ կհանդիսանա Անկարայի համար:
Խորհրդականն անդրադարձել է Իսրայելի կողմից Ադրբեջանին տրված ռազմական աջակցությանը, որը նպաստեց 2023 թվականի սեպտեմբերին Լեռնային Ղարաբաղի հայերի էթնիկ զտմանը՝ ստվեր գցելով Իսրայելի բարոյական դիրքի վրա: Այս համատեքստում հավասարակշռված քայլ կլինի Հայաստանում դեսպանություն բացելը և ցեղասպանությունը ճանաչելը:
Ինչ վերաբերում է Հայաստանի Պաղեստինի պետությունը ճանաչելուն, ապա իսրայելցի խորհրդականը հիշեցրել է, որ Ադրբեջանը Պաղեստինի պետականությունը ճանաչել է դեռևս 1992 թվականին: Նրա խոսքով՝ Իսրայելը Բաքվի հետ հարաբերություններ կառուցելիս չի առաջնորդվել պաղեստինյան հարցը վիճաբանության առարկա դարձնելով: Ուստի երկակի նման ստանդարտները Երևանի հանդեպ ևս չպետք է կիրառվեն:
Թամիրն ավելացրել է,որ լոգիստիկայի և ծախսերի տեսանկյունից Երևանում դեսպանություն բացելն այնքան էլ խնդրահարույց չէ: Պաշտոնական դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու խորհրդանշական նշանակությունը շատ ավելին է, քան ծախսերը:
Ըստ նրա՝ Իսրայելն ու Հայաստանը պատմական հարատև կապով են կապված: Երուսաղեմի հայկական թաղամասի գոյությունն այս ամենի վկայությունն է:
Հետևեք մեզ տելեգրամում
