Տարածաշրջանում ուշագրավ ակտիվություն է ցուցաբերում Արաբական Միացյալ Էմիրությունները՝ վճռորոշ ազդեցություն ապահովելով միաժամանակ մի քանի հիմնախնդիրներում
1. Չնայած արտաքուստ հարաբերությունների կարգավորման ֆոնին՝ կրկին սրվում է Արաբական Էմիրություններ-Կատար մրցակցությունը, որը դրսևորվում է միաժամանակ մի քանի ուղղություններում՝ ա) Նաև Կատար-Թուրքիա ռազմավարական նշանակության հարաբերությունների վրա ազդելու նպատակով Աբու Դաբին կարգավորում է Անկարայի հետ ունեցած խնդրահարույց հարաբերությունները՝ 10 մլրդ դոլարի ներդրումներ խոստանալով բավականաչափ բարդ վիճակում գտնվող Թուրքիայի համար։ Դրանով իսկ, փաստացի, ԱՄԷ-ն կարևոր փրկօղակի է վերածվում Ռ.Թ. Էրդողանի վարչակարգի արտաքին և ներքին արկածախնդիր քաղաքականության հետևանքով ճգնաժամային իրավիճակում հայտնված Թուրքիայի տնտեսության համար։ բ) ԱՄԷ-Կատար մրցակցությունը բավականաչափ բարձր ֆոն է ապահովում նաև Աֆղանստանում, որտեղ Աբու Դաբին փորձում է մեծացնել տնտեսական և քաղաքական ազդեցությունը տալիբների իշխանության վրա, ինչպես նաև հասնել Քաբուլի միջազգային օդանավակայանի գործունեության ապահովման հարցում առանցքային դերակատարման՝ որպես այլընտրանք Դոհային և Անկարային։
2. Առաջարկում է ԱՄԷ-Իրան-Թուրքիա ճանապարհային նոր մուլտիմոդալ փոխադրումների ձևաչափ՝ Պարսից ծոցից դեպի Միջերկրական և Սև ծովեր՝ որպես այլընտրանք Սուեզի ջրանցքին։
3. ԱՄԷ-ն ձգտում է վերածվել սիրիական հակամարտության շրջանակներում ներգրավված առանցքային արաբական դերակատարի՝ լրջագույն մանևրի հնարավորություն ստեղծելով Բաշար ալ-Ասադի վարչակարգի համար՝ Ռուսաստանի, Իրանի ազդեցությունից կախվածությունը թուլացնելու տեսանկյունից։
4. Իսրայելի հետ տասնամյակներ շարունակ բացակայած հարաբերությունների կարգավորումից հետո բազմոլորտ համագործակցություն է փորձում խթանել Թել Ավիվի հետ։
5. Շարունակում է ակտիվացնել ռազմավարական բնույթի համագործակցությունը նաև եվրոպական ուղղությամբ՝ հատկապես Հունաստանի ու Ֆրանսիայի հետ՝ որպես կարևոր ուղղություն շեշտադրելով Արևելյան Միջերկրականում սահմանային վեճերում համընդհանուր համախոհությունը։
6. Քաղաքական և տնտեսական ոլորտներում ուշագրավ մրցակցություն է նկատվում արաբական աշխարհում առանցքային դաշնակիցներ ԱՄԷ-ի և Սաուդյան Արաբիայի միջև։
Հ.Գ. Վերոնշյալի համատեքստում գուցե հնարավոր լինի զգալի արդյունավետություն ապահովել Հայաստան-ԱՄԷ հարաբերություններին հայկական կողմի նախաձեռնությամբ առարկայական խթան հաղորդելու փորձով։ Այս տեսանկյունից կարելի է դիտարկել նաև ռազմավարական, տնտեսական, քաղաքական ուղղություններով բազմոլորտ առաջարկների փաթեթով որևէ բարձրաստիճան այցի կազմակերպումը դեպի Աբու Դաբի։