Փորձագետ Արմեն Պետրոսյանը ֆեյսբուքյան էջում գրում է․
Վերջին շրջանում ադրբեջանական քաղաքական խոսույթի ու փորձագիտական և մեդիա դաշտի անդրադարձների վերլուծության արդյունքում կարելի է կանխատեսել, որ փոփոխվող աշխարհակարգի պայմաններում՝ կարճաժամկետ հեռանկարում Ադրբեջանը պատրաստվում է.
📌 Հայաստանի հետ հարաբերություններում թշնամական խոսույթի աստիճանական թուլացում՝ թե՛ ներքին, թե արտաքին լսարանին հղված ուղերձներում կարևորելով խաղաղության հաստատման և տարածաշրջանային համագործակցության խթանման հանգամանքը։ Միևնույն ժամանակ, հարկ է ընդգծել, որ ադրբեջանական կողմը զուգահեռաբար ձգտելու է բացառել հայկական «ռևանշիզմի» որևէ հնարավորություն՝ պարբերաբար հիշեցնելով վերջին տարիների ռազմական հաջողությունները։ Միևնույն ժամանակ միջազգային հարթակներում Ադրբեջանը շարունակելու է Արցախի օկուպացիան և էթնիկ զտումը մարսելուն միտված նպատակային քաղաքականությունը։
📌 Հարավային Կովկասի ամենաազդեցիկ երկրի դիրքավորումն ապահովելու նպատակով Վրաստանի ուղղությամբ հնարավոր է առավել ակտիվ տնտեսական և քաղաքական ներգրավվածության հնարավորություն։
📌 Ադրբեջանը պատրաստվում է Ռուսաստանի և Իրանի կողմից ավելի ագրեսիվ վարքագծի հնարավորության։ Բաքվի կողմից ռազմական բյուջեի շարունակական աճը, նոր սպառազինությունների անընդհատ ձեռքբերումն ուղղված են շատ ավելի մասշտաբային ռազմական կոնֆլիկտի պատրաստվելու նպատակին։
📌 Ադրբեջանը ձգտում է ձևավորվելիք աշխարհում և տարածաշրջանում դիրքավորվելու որպես միջին/տարածաշրջանային տերություն՝ անընդհատ մեծացնելով տարաբնույթ ներգրավվածությունները(տնտեսական, միջնորդական) ինչպես մեծ տարածաշրջանում(Թուրքիա, Իսրայել, Սիրիա և այլն), այնպես էլ այլ ուղղություններով(հատկապես Կենտրոնական Ասիա, Հեռավոր Արևելք, Աֆրիկա)։
📌 Անվտանգային մարտահրավերների դիմագրավման հարցում Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ամենաազդու մեխանիզմը Բաքու-Անկարա դաշինքն է՝ այն շարունակաբար խորացնելու ձգտմամբ։
📌 Ադրբեջանը փորձում է դիվերսիֆիկացնել գլոբալ դերակատարների հետ քաղաքական և տնտեսական հարաբերությունները՝ հավասարակշռելու համար նրանց ազդեցությունները։ Դրանով է պայմանավորված տարածաշրջանից դուրս ԱՄՆ-ի, ԵՄ մի շարք պետությունների, Չինաստանի, արաբական երկրների հետ աստիճանական խորացող բազմաշերտ համագործակցությունը։
📌 Ադրբեջանի արտաքին քաղաքականության և ավելի բարձր քաղաքական հավակնությունների առաջմղման առանցքային ուղղություններից է լինելու Թյուրքական պետությունների կազմակերպության զարգացումը, որտեղ Բաքուն ձգտելու է դիրքավորվել՝ որպես առանցքային տնտեսական/ենթակառուցվածքային, քաղաքական, գաղափարական, հանգույց Թուրքիայի և Կենտրոնական Ասիայի միջև։







