Սիրիայում այսօր նախագահ են ընտրում Երկրի բարձրագույն պաշտոնի համար պայքարին Սիրիայի Բարձրագույն սահմանադրական դատարանը նախապես դիմած 51 թեկնածուից արտոնել էր 3-ի մասնակցությունը. ֆավորիտը, անշուշտ, գործող նախագահ Բաշար ալ-Ասադն է։ Մյուս 2 թեկնածուների՝ Մահմուդ Ահմադ Մարեյի և Աբդալլահ Սալում Աբդալլահի մասնակցությունն առավելապես միտված է ընտրական գործընթացի «լեգիտիմացմանը»։ Դեռևս ներքին զինված հակամարտության իրավական ռեժիմում գտնվող Սիրիայի համար ընտրությունների անցկացումը, ըստ էության, առաջին հերթին երկրի՝ կառավարության կողմից վերահսկվող հատվածներում սահմանադրականությունը և պետական համակարգի գործունեության իրավական անխափանությունն ապահովելու խնդիր է լուծում։ Քաղաքական առումով գործընթացը, բնականաբար, չի կարող ապահովել ակնկալվող օբյեկտիվ արդյունքները։
Եվ դա բնական է, քանի որ սիրիական կառավարությունը լիովին վերահսկում է երկրի տարածքի ընդամենը շուրջ 65%-ը, իսկ հակամարտության պատճառով ՍԱՀ բնակչության գրեթե կեսը դարձել է ներքին տեղահանված կամ փախստական։ Գործընթացի վերաբերյալ ամենաընդունված տեսակետը, որին հակված է նաև հիմնական ընդդիմությունն ու միջազգային հանրության զգալի մասն այն է, որ ընտրությունները ճիշտ կլիներ անցկացնել միջազգային հովանու ներքո գործող Սահմանադրական հանձնաժողովի աշխատանքների ավարտից հետո՝ նոր մայր օրենքի հիման վրա և առավել լայն հանրային մասնակցության պայմաններում։ Գործընթացի վերաբերյալ միջազգային հիմնական դերակատարների արձագանքը ևս տրամաբանական է։
Ալ-Ասադի հակառակորդները՝ ԱՄՆ-ը, եվրոպական, արաբական մի շարք երկրներ, Թուրքիան չեն ճանաչում ընտրությունները, իսկ կողմնակիցները՝ Ռուսաստանը, Իրանը, պատրաստ են հաշվի նստել սիրիացի ժողովրդի կամարտահայտության հետ։ Այսպիսով՝ հարկ է փաստել, որ չնայած ընտրական գործընթացի ֆիկտիվ բնույթին և դրա արդյունքների կանխորոշված լինելու հանգամանքին, այնուամենայնիվ, ընտրությունների անցկացումը չափազանց կարևոր է նաև հակամարտության այս փուլում հաստատված ներսիրիական ստատուս-քվոն պահպանելու համար։ Քանի որ դրանց հետաձգման դեպքում իրավական տեսանկյունից հակամարտ սուբյեկտներից մեկի՝ սիրիական կառավարության՝ հանձին Բաշար ալ-Ասադի դիրքերը դառնալու էին շատ ավելի խոցելի։
Արմեն Պետրոսյան