Ադրբեջանի հայաթափման քաղաքականության հետևանքով 1988-1992 թվականների ընթացքում Հայաստանն ընդունել է 420 հազար հայ փախստական ընտանիքների:
Հայաստանի Միգրացիոն ծառայության տեղեկացմամբ`փախստականների թիվը կազմում էր այդ ժամանակ Հայաստանի բնակչության 12 տոկոսը: Նման մեծ թվով փախստականների ընդունումը մարտահրավեր էր Հայաստանի համար: Հայաստան եկած փախստականներից ոչ բոլորը շարունակեցին մնալ երկրում, նրանց զգալի մասը տեղափոխվեց այլ երկրներ՝ Ռուսաստան, եվրոպական պետություններ, ԱՄՆ և այլն: Այն փախստականները, որոնք մնացել են Հայաստանում, տեղավորվել են տարբեր վարչական նշանակության շենք-շինություններում՝ հոսպիտալ, առողջարան, մանկապարտեզ, դպրոց, հանրակացարան և այլն:
Փախստականների խնդիրները բազմաթիվ էին, սակայն տարիներ շարունակ գլխավորը շարունակում էր մնալ բնակարանային հարցը: Պետությունը հնարավորություն չունեցավ լուծել փախստականների բնակարանային խնդիրն ամբողջությամբ: Փախստականների բնակապահովման ուղղությամբ իրականացված ծրագիրը եղել է 2005-2008 թվականներին: Տրամադրվել է 1000-ից ավելի բնակարանային գնման վակայագրեր, սակայն 700-ն են կարողացել իրացնել, այսինքն՝ բնակարան գնել: Միգրացիոն ծառայությունը սկսում է նոր՝ «Ադրբեջանից բռնագաղթած և անօթևան մնացած ընտանիքների բնակարանային ծրագիր»-ը:
Հիմքում ընկած է կառավարության որոշումն է այն մասին, որով սահմանված են այն փախստական ընտանիքները, որոնք մինչ այսօր ապրում են ժամանակավոր կացարաններում: 2018 թվականին մեկ անգամ ևս փախստականների բնակարանային հարցերի հետ կապված վերահաշվարկ է կատարվել և արձանագրվել է հետևյալ պատկերը՝ 895 ընտանիք ամբողջ հանրապետության տարածքով՝ 254-ը մարզերում, 641-ը՝ Երևանում: Քանի որ ծանրաբեռնվածությունը Երևանում է, հետևաբար ծրագիրը սկսվել է մայրաքաղաքից:
Առաջին փուլով կառավարության որոշմամբ 1.5 մլրդ դրամ է հատկացվել Աջափնյակ, Ավան, Մալաթիա-Սեբաստիա, Նորք-Մարաշ, Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների 112 ընտանիքի բնակարանային խնդիրը լուծելու համար:Հաջորդիվ 2.1 մլրդ դրամի սահմաններում 180 ընտանիքի բնակարանային խնդիրը կլուծվի:
Հետևեք մեզ տելեգրամում
